โซเดียมและโพแทสเซียมมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด แต่มีผลตรงกันข้ามในร่างกาย ทั้งสองอย่างนี้เป็นสารอาหารสำคัญที่มีบทบาทสำคัญในการรักษาสมดุลทางสรีรวิทยา และทั้งสองอย่างนี้มีความเชื่อมโยงกับความเสี่ยงของโรคเรื้อรัง โดยเฉพาะโรคหัวใจและหลอดเลือด การบริโภคเกลือในปริมาณสูงจะเพิ่มความดันโลหิต ซึ่งอาจนำไปสู่โรคหัวใจ ในขณะที่การบริโภคโพแทสเซียมสูงสามารถช่วยผ่อนคลายหลอดเลือดและขับโซเดียมออกในขณะที่ความดันโลหิตลดลง ร่างกายของเราต้องการโพแทสเซียมมากกว่า โซเดียม ในแต่ละวัน แต่อาหารทั่วไปของสหรัฐฯ ตรงกันข้าม ชาวอเมริกันได้รับโซเดียมเฉลี่ยประมาณ 3,300 มิลลิกรัมต่อวัน ซึ่งประมาณ 75% มาจากอาหารแปรรูป ในขณะที่ได้รับโพแทสเซียมเพียง 2,900 มิลลิกรัมต่อคน วัน.การศึกษาในArchives of Internal Medicineพบว่า: ผู้ที่รับประทานอาหารที่มีโซเดียมสูงและโพแทสเซียมต่ำมีความเสี่ยงสูงที่จะเสียชีวิตจากอาการหัวใจวายหรือสาเหตุอื่นๆ ในการศึกษานี้ คนที่บริโภคโซเดียมมากที่สุดจะมีความเสี่ยงสูงต่อการเสียชีวิตจากสาเหตุใดก็ตาม 20% มากกว่าคนที่ได้รับโซเดียมต่ำที่สุด ผู้ที่รับประทานโพแทสเซียมสูงสุดมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตน้อยกว่าผู้ที่รับประทานโพแทสเซียมน้อยที่สุดถึง 20% แต่สิ่งที่อาจสำคัญยิ่งกว่าสำหรับสุขภาพคือความสัมพันธ์ของโซเดียมกับโพแทสเซียมในอาหาร ผู้ที่มีอัตราส่วนโซเดียมต่อโพแทสเซียมสูงสุดในอาหารมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายมากกว่าผู้ที่มีอัตราส่วนต่ำสุดถึง 2 เท่า และมีความเสี่ยงสูงกว่า 50% ที่จะเสียชีวิตจากสาเหตุใดๆ ก็ตาม ผู้คนสามารถเปลี่ยนแปลงอาหารที่สำคัญเพื่อช่วยลดความเสี่ยง: กินผักและผลไม้สดให้มากขึ้น ซึ่งมีโพแทสเซียมสูงตามธรรมชาติและมีโซเดียมต่ำ แต่กินขนมปัง ชีส เนื้อแปรรูป และอาหารแปรรูปอื่นๆ ที่มีโซเดียมสูงให้น้อยลง และมีโพแทสเซียมต่ำ