ที่เกิดจากการถ่ายโอนแอนติบอดี ซึ่งสามารถบริหารได้หลายรูปแบบ เป็นพลาสมาเลือดของมนุษย์หรือสัตว์ เป็นอิมมูโนโกลบูลินของมนุษย์ที่รวมกันสำหรับการใช้ทางหลอดเลือดดำ ( IVIG ) หรือเข้ากล้ามเนื้อ (IG) และในรูปของโมโนโคลนอลแอนติบอดี (MAb) การถ่ายโอน แบบพาสซีฟใช้ในเชิงป้องกันในกรณีของ โรค ภูมิคุ้มกันบกพร่องเช่นภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาการติด เชื้อแบบเฉียบพลันหลายชนิด และรักษาพิษ ภูมิคุ้มกันที่ได้รับจากการสร้าง ภูมิคุ้มกัน แบบพาสซีฟจะคงอยู่เพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ และยังมีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจาก ปฏิกิริยา ภูมิไวเกินและอาการป่วยทางซีรั่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากแกมมาโกลบูลินที่ไม่ได้มาจากมนุษย์ การเหนี่ยวนำเทียมของภูมิคุ้มกันแบบพาสซีฟถูกนำมาใช้มานานกว่าศตวรรษในการรักษาโรคติดเชื้อ และก่อนการกำเนิดของยาปฏิชีวนะมักเป็นวิธีการรักษาเฉพาะสำหรับการติดเชื้อบางชนิดเท่านั้น การบำบัดด้วยอิมมูโนโกลบูลินยังคงเป็นการบำบัดบรรทัดแรกในการรักษาโรคระบบทางเดินหายใจ ที่รุนแรง จนถึงทศวรรษที่ 1930 แม้ว่าจะมีการแนะนำยาปฏิชีวนะกลุ่มซัลโฟนาไมด์ จำนวนมาก