เป็นผลพลอยได้จากความต้องการในการเชื่อมต่อเนื่อง บนแผ่นเหล็กขนาดใหญ่ การตอกหมุดแสดงให้เห็นว่ามีข้อเสีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับภาชนะปิด เช่น หม้อต้มน้ำ การเชื่อมด้วยแก๊สการเชื่อมอาร์กและการเชื่อมด้วยแรงต้านทาน ทั้งหมดนี้ปรากฏขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 ความพยายามอย่างแท้จริงครั้งแรกในการนำกระบวนการเชื่อมมาใช้ในวงกว้างนั้นเกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เมื่อ พ.ศ. 2459กระบวนการ ออกซีอะเซทิลีนได้รับการพัฒนาอย่างดี และยังคงใช้เทคนิคการเชื่อมที่ใช้อยู่ การปรับปรุงหลักตั้งแต่นั้นมาคืออุปกรณ์และความปลอดภัย การเชื่อมอาร์คโดยใช้วัสดุสิ้นเปลืองอิเล็กโทรดถูกนำมาใช้ในช่วงเวลานี้เช่นกัน แต่สายเปลือยที่ใช้ในตอนแรกทำให้เกิดรอยเชื่อมที่เปราะ พบวิธีแก้ปัญหาโดยการพันลวด เปลือย ด้วยใยหินและลวดอลูมิเนียมพัน อิเล็กโทรดที่ทันสมัยซึ่งเปิดตัวในปี 1907 ประกอบด้วยลวดเปลือยที่มีการเคลือบแร่ธาตุและ โลหะ ที่ซับซ้อน การเชื่อมอาร์คไม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่ 2เมื่อความต้องการเร่งด่วนสำหรับวิธีการก่อสร้างที่รวดเร็วสำหรับการขนส่ง โรงไฟฟ้า การขนส่ง และโครงสร้างต่าง ๆ ได้กระตุ้นงานพัฒนาที่จำเป็น