ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1930 สหรัฐอเมริกาใช้ยางธรรมชาติกว่าครึ่งหนึ่งของโลก ปัจจุบัน ยางธรรมชาติสามารถพบได้ในผลิตภัณฑ์ที่ผลิตมากกว่า 50,000 รายการในสหรัฐอเมริกา และสหรัฐฯ นำเข้ายางธรรมชาติมากกว่า 3 พันล้านปอนด์ในแต่ละปี อย่างไรก็ตาม กว่าร้อยละ 70 ของยางที่ใช้ในกระบวนการผลิตสมัยใหม่เป็นยางสังเคราะห์ภูมิหลังของยางธรรมชาติยางธรรมชาติเริ่มต้นจากน้ำ ยาง น้ำยางประกอบด้วยโพลีเมอร์ที่เรียกว่าโพลีไอโซพรีนที่แขวนลอยอยู่ในน้ำ โมเลกุลสายยาวประกอบด้วยหลายหน่วย (โพลี) แต่ละหน่วย (เมอร์) ที่เชื่อมต่อกันก่อตัวเป็นโพลีเมอร์ ยางเป็นโพลิเมอร์รูปแบบพิเศษที่เรียกว่าอีลาสโตเมอร์ ซึ่งหมายความว่าโมเลกุลของโพลิเมอร์จะยืดและงอได้โรงงานมากกว่า 2,500 แห่งผลิตน้ำยางซึ่งเป็นวัสดุประเภทน้ำนม Milkweed อาจเป็นโรงงานผลิตน้ำยางที่หลายคนคุ้นเคยมากที่สุด แต่น้ำยางเพื่อการค้ามาจากต้นไม้เขตร้อนต้นเดียว Hevea brasiliensis ตามชื่อที่แนะนำ ต้นยางมีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของอเมริกาใต้ กว่า 3,000 ปีที่แล้ว อารยธรรมเมโสอเมริกาผสมน้ำยางกับน้ำผักบุ้งเพื่อสร้างยาง การเปลี่ยนอัตราส่วนน้ำยางต่อน้ำผักบุ้งทำให้คุณสมบัติของยางเปลี่ยนไป ตั้งแต่ลูกบอลเด้งดึ๋งไปจนถึงรองเท้ายาง ชาวเมโสอเมริกันรู้จักและใช้ยาง