พื้นที่ศึกษาที่สองทางตอนเหนือของลาว ประสบปัญหาการอพยพครั้งใหญ่ของประชาชน 730,000 ถึงหนึ่งล้านคนหนีออกจากลาว หนีจากสงครามและจากการยึดอำนาจโดยกลุ่มปะเทดลาว 4 ในปี พ.ศ. 2518 ตัวเลขเหล่านี้คิดเป็นหนึ่งในห้า ของชาวเมืองในสมัยนั้น ภูมิภาคนี้ยังเป็นที่อยู่ของชาวม้งจำนวนมากซึ่งต่อสู้เคียงข้างกับกองทัพอเมริกัน หลายคนหลบหนีมายังประเทศไทยและประเทศอื่น ๆ ทั่วโลกเมื่อสิ้นสุดสงคราม สงครามเวียดนาม ผืนดินในบริเวณนี้ได้รับการเพาะปลูกมาแต่โบราณ แต่เมื่อถูกทิ้งร้างก็ถูกป่ายึดครองใหม่ ทีมวิจัยสังเกตว่าการเพิ่มขึ้นของการคายระเหยและการแทรกซึมของน้ำในดินที่ดีขึ้นซึ่งได้รับจากพืชที่สร้างใหม่ทำให้เกิดแนวโน้มที่ตรงกันข้าม คือปริมาณน้ำท่าลดลงโดยเฉลี่ย 30% ระหว่างปี 2538 ถึง 2547