นักวิจัยต้องการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนกับค่าดัชนีมวลกาย โดยพิจารณาเป็นพิเศษว่าความสม่ำเสมอของเวลาเข้านอนของเด็กวัยหัดเดิน ระดับการออกกำลังกาย และคุณภาพอาหารสามารถอธิบายความสัมพันธ์นี้ได้ พวกเขาพบว่าเด็กจากครอบครัวที่มีความยากจนมากกว่านั้นมีเวลานอนที่ไม่สม่ำเสมอโดยรวมมากกว่า และผู้ที่มีเวลานอนไม่สม่ำเสมอมีเปอร์เซ็นต์ BMI สูงกว่า โควิงตันกล่าวว่าน่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบสองทิศทาง มีการล้อเลียนความสัมพันธ์ของกลไกต่างๆ ที่เกิดขึ้นที่นี่ ซึ่งทำได้ยากมาก เพราะฉันคิดว่ากลไกเหล่านี้ล้วนมีอิทธิพลต่อกันและกัน เธอกล่าว คำแนะนำในการนอนแนะนำให้เด็กๆ การดูแลเด็ก เข้านอนภายในหนึ่งชั่วโมงของเวลานอนตามปกติในแต่ละคืน แต่สำหรับครอบครัวที่อาศัยอยู่ในความยากจน การจัดตารางเวลาดังกล่าวอาจทำได้ไม่ง่ายนัก โควิงตันกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากผู้ดูแลเป็นผู้ปกครองเพียงคนเดียว เล่นกลหลายงาน เลี้ยงลูกหลายคน หรือต้องรับมือกับสถานการณ์ที่อยู่อาศัยที่เปราะบาง มีปัจจัยมากมายที่เข้ามาเกี่ยวข้องและไม่จำเป็นต้องควบคุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชนที่ด้อยโอกาส โควิงตัน ผู้ซึ่งหวังว่าในอนาคตจะพัฒนาการแทรกแซงสำหรับครอบครัวที่สนับสนุนกิจวัตรที่ดีต่อสุขภาพ