การศึกษาเกี่ยวกับพัฒนาการทางความคิดในระยะแรกทำให้นักวิจัยเข้าใจจิตใจที่กำลังพัฒนาว่ามีความสามารถอย่างน่าอัศจรรย์ กระตือรือร้น และมีความรอบรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย ตัวอย่างเช่น ทารกมีส่วนร่วมในการวิเคราะห์โดยสัญชาตญาณของความสม่ำเสมอทางสถิติในเสียงพูดที่พวกเขาได้ยินระหว่างทางไปสู่การสร้างภาษา Saffran 2003 ทารกและเด็กวัยหัดเดินได้รับทฤษฎีโดยนัยเพื่อ ศิลปะเด็กเล็ก อธิบายการกระทำของวัตถุและพฤติกรรมของผู้คน ทฤษฎีเหล่านี้เป็นรากฐานสำหรับการเรียนรู้เชิงสาเหตุและความเข้าใจที่ซับซ้อนยิ่งขึ้นเกี่ยวกับโลกทางกายภาพและสังคม นอกจากนี้ ทารกและเด็กเล็กยังตอบสนองได้ดีต่อสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ได้จากการกระทำและคำพูดของผู้อื่น ความสามารถในการให้ความสนใจร่วมกันนี้อาจเป็นรากฐานที่ช่วยให้มนุษย์ได้รับประโยชน์จากความรู้ที่ถ่ายทอดทางวัฒนธรรม 2005 ทารกจะตอบสนองต่อสัญญาณที่บ่งบอกถึงความตั้งใจในการสื่อสารของผู้ใหญ่ เช่น การสบตาและคำพูดที่ทารกสั่ง