แม้ว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ในสังคมซึ่งมีแหล่งอาหารอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์อาจไม่ชัดเจนนัก แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งในการคัดเลือกโดยธรรมชาติคือการแข่งขันและการใช้ทรัพยากรพลังงานอย่างมีประสิทธิผล ทฤษฎีการอนุรักษ์พลังงานเสนอว่าหน้าที่หลักของการนอนหลับคือการลดความต้องการพลังงานและค่าใช้จ่ายของแต่ละบุคคลในช่วงกลางวันหรือกลางคืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่มีประสิทธิภาพน้อยที่สุดในการค้นหาอาหาร การวิจัยพบว่าการเผาผลาญพลังงานลดลงอย่างมากในระหว่างการ นอนหลับ (มากถึง 10 เปอร์เซ็นต์ในมนุษย์และมากกว่านั้นในสายพันธุ์อื่นๆ) ตัวอย่างเช่น ทั้งอุณหภูมิของร่างกายและความต้องการแคลอรี่ลดลงระหว่างการนอนหลับ เมื่อเทียบกับการตื่นตัว หลักฐานดังกล่าวสนับสนุนข้อเสนอที่ว่าหน้าที่หลักอย่างหนึ่งของการนอนหลับคือการช่วยให้สิ่งมีชีวิตอนุรักษ์ทรัพยากรพลังงานของตน นักวิทยาศาสตร์หลายคนคิดว่าทฤษฎีนี้เกี่ยวข้องและเป็นส่วนหนึ่งของทฤษฎีการไม่มีกิจกรรม