ดาวเคราะห์เป็นวัตถุทางดาราศาสตร์ทรงกลมขนาด ใหญ่ ที่ไม่ใช่ทั้งดาวฤกษ์และเศษซาก ของมัน ทฤษฎีการกำเนิดดาวเคราะห์ที่ดีที่สุดที่มีอยู่คือ สมมติฐาน ของเนบิวลาซึ่งตั้งสมมติฐานว่าเมฆระหว่างดวงดาวยุบตัวออกจากเนบิวลาเพื่อสร้างดาวฤกษ์ อายุน้อย ที่โคจรรอบโดยดิสก์ก่อกำเนิดดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์เติบโตในดิสก์นี้โดยการสะสมของวัสดุอย่างค่อยเป็นค่อยไปซึ่งขับเคลื่อนด้วยแรงโน้มถ่วง ซึ่งเป็นกระบวนการที่เรียกว่าการสะสม ระบบสุริยะมีดาวเคราะห์อย่างน้อยแปดดวง ดาวเคราะห์ ภาคพื้น ดิน ดาวพุธดาวศุกร์ , โลกและดาวอังคาร , และดาวเคราะห์ยักษ์ ดาวพฤหัสบดี , ดาวเสาร์ , ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน ดาวเคราะห์เหล่านี้แต่ละดวงหมุน รอบแกนที่เอียงตามขั้วโคจร ของมัน ดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะนอกเหนือจากดาวพุธมีชั้นบรรยากาศ ค่อนข้างมาก และ บาง ดวงก็ มีลักษณะเช่นน้ำแข็งปกคลุมฤดูกาลภูเขาไฟเฮอริเคน การ แปรสัณฐานและแม้แต่อุทกวิทยา นอกจากดาวศุกร์และดาวอังคารแล้ว ดาวเคราะห์ในระบบสุริยะยังสร้างสนามแม่เหล็กและทั้งหมดยกเว้นดาวศุกร์และดาวพุธมีดาวบริวารตามธรรมชาติ ดาวเคราะห์ยักษ์มีวงแหวนดาวเคราะห์ที่โดดเด่นที่สุดคือดาวเคราะห์ของดาวเสาร์