บทความนี้ประกอบด้วยการทบทวนเชิงบรรยายเชิงสังเคราะห์ของวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันเกี่ยวกับการบำบัดด้วยสารต้านอนุมูลอิสระสำหรับ โรคเพโรนีย์ ผลลัพธ์ที่ดีของการรักษาด้วยสารต้านอนุมูลอิสระที่อธิบายไว้ข้างต้นยังพิสูจน์ได้ว่าปริมาณที่ใช้นั้นเพียงพอและความเข้มข้นของสารที่ใช้ไม่เกินเกณฑ์ที่สารเหล่านี้อาจมีปฏิกิริยาในทางลบกับกลไกการควบคุมรีดอกซ์ของเนื้อเยื่อ เราเชื่อว่าจำเป็นต้องมีการศึกษาใหม่แบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุมเพื่อยืนยันประสิทธิภาพของการรักษาด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ อย่างไรก็ตาม เราคำนึงถึงประสบการณ์ของการรักษาด้วยสารต้านอนุมูลอิสระซึ่งสามารถพบได้แล้วในเอกสารที่เป็นประโยชน์สำหรับการปฏิบัติงานทางคลินิกของแพทย์ระบบทางเดินปัสสาวะในการรักษาโรคอักเสบเรื้อรังนี้