ก่อนศตวรรษที่ 19 ความเจ็บปวดมีความหมายค่อนข้างแตกต่างไปจากที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้คนเชื่อว่าภัยพิบัติทุกประเภทโรคภัยไข้เจ็บ ความแห้งแล้ง ความยากจน และความเจ็บปวดหมายถึงการลงโทษจากสวรรค์ที่ก่อขึ้นเพื่อเป็นการลงโทษบาป ตามคัมภีร์การคลอดบุตรความเจ็บปวดเกิดขึ้นเมื่อพระเจ้าลงโทษอีฟและลูกหลานของเธอเนื่องจากการไม่เชื่อฟังของเอวาในสวนเอเดน หลายคนเชื่อว่าเป็นการผิดที่จะหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดจากการลงโทษจากสวรรค์  ความเชื่อนี้แพร่หลายและแข็งแกร่งมากพอที่จะชะลอการยอมรับแม้กระทั่งแนวคิดเรื่องการดมยาสลบ  คลอด  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยสูติกรรม เมื่อประเพณีนี้อ่อนแอลงผู้คนจึงแสวงหาหนทางที่จะปลดปล่อยตนเองจากโรคภัยไข้เจ็บและความเจ็บปวด ในประเทศตะวันตกส่วนใหญ่ การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่สิบเก้า โรคและความเจ็บปวดสูญเสียความหมายทางเทววิทยาไปสำหรับคนจำนวนมาก และกลายเป็นกระบวนการทางชีววิทยาที่ต้องศึกษาและควบคุมโดยวิธีการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีใหม่ๆ วิวัฒนาการของความคิดนี้ช่วยอำนวยความสะดวกในการพัฒนายาแผนปัจจุบันและกระตุ้นให้ประชาชนยอมรับการดมยาสลบทางสูติกรรม 10 ความลังเลที่แพทย์รู้สึกเกี่ยวกับการให้ยาระงับความรู้สึกสำหรับความเจ็บปวดจากการคลอดบุตรนั้นตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับความกระตือรือร้นที่แสดงออกโดยผู้ป่วยสูติกรรมในระยะแรก ในปี 1847 Fanny Longfellow ภรรยาของกวีชาวอเมริกัน Henry Wadsworth Longfellow และผู้หญิงคนแรกในสหรัฐอเมริกาที่ดมยาสลบสำหรับการคลอดบุตร